Ah bu yorgunluk olmasa hayatımızda nasıl olurdu acaba?
Öğrenciler için okul , çalışanlar için iş, evde kalanlara ev işi, hele bide çocuğu olanların...
İnsan bazen "yeter" diye bir çığlık atıp herşeyden kaçmak istiyor.Bedenimizde ruhumuzunda dinlemeye o kadar çok ihtiyacı var ki. Zaten hayatımızın çoğunu saçmalıklara ayırdığımız için ruhmuz da fazlasıyla yoruluyor.Bazen tatlı bir dost sesi, bazen eşimizle dertleşmemiz bazen de çocuğumuzun bize attığı gülücükler unutturur yorgunluğumuzu. hele bir de gün boyunca görüşmediyseniz onunla eve adım attığınızda tatlı heyecanıyla karşılar kucağınıza aldığınızda çekip gider yorgunluğunuz sizden...
Mutluluğun, huzurun nerden hangi kapıdan size geleceğini bilemezsiniz ama tahmin edebilirsiniz. Hayatın bizi yorup en azından değmeyen işler için yormasına izin vermemeliyiz. Yorgunluğumuz kandimiz için, ailemiz için ve en yakın dostlarımız için olmalı.Çünkü bunun ödülü bize mutluluğumuz olacaktır.Bizim yanımızda maddi ve manevi destekçilerimiz için bizde elimizden geleni yapmalıyız.Huzurlu olursa gönlümüz günün sonunda bizde mutluyuz demektir.Ve yorgunluğun en güzel ilacı huzurdur...


0 yorum:
Yorum Gönder